
Husky syberyjski
Husky syberyjski to rasa psów wyróżniająca się szczególną urodą, przejawiającą się w pięknej, grubej sierści, która może przyjmować wiele kolorów. Posiadają niebieskie lub wielokolorowe oczy.
Husky pierwotnie były wykorzystywane jako psy zaprzęgowe i do tej pory w niektórych regionach świata pełnią taką rolę. Charakteryzują się zdolnością do szybkiego uczenia się. Mimo swojej urody, nie są to psy dla każdego. Wymagają dużo opieki i uwagi, dlatego nadają się wyłącznie dla osób, które posiadają doświadczenie w szkoleniu psów. Mają tendencję do ucieczek, dlatego należy upewnić się, że teren po którym będą się poruszać jest ogrodzony i nie posiada miejsc, przez które mogą się one przedostać na zewnątrz.
Najważniejsze informacje:
– rasa psów pochodzi z Syberii
– linieją zwykle dwa razy w roku; szczególnie dużą ilość sierści gubią psy wychowywane w cieplejszym klimacie
– nie są psami domowymi; wymagają dużej swobody i ruchu
– pozostawione same sobie w pomieszczeniu mogą wyrządzić w nim szkody
– Husky syberyjskie rzadko szczekają, również w przypadku wejścia na jego teren obcej osoby, dlatego nie nadają się jako psy stróżujące
– wymagają stanowczego właściciela
– nie wymagają dużych ilości jedzenia
– w czasie spacerów należy zawsze trzymać je na smyczy
Zdrowie
Husky należą do rasy psów, które rzadko chorują, jednak niektóre osobniki cierpią na specyficzne schorzenia:
– zaćma – oczy psa cierpiącego na zaćmę są mętne. Choroba ta pojawia się zwłaszcza u psów w podeszłym wieku i powoduje trudności w widzeniu
– dystrofia rogówki – również choroba oczu, która jednak nie wpływa na zdolność widzenia. Pojawia się najczęściej u psów dojrzewających, częściej u samic niż u samców.
– progresywny zanik siatkówki – jest to zaburzenie oczu, które w konsekwencji prowadzi do utraty wzroku. Chorobę można wykryć na kilka lat przed pojawieniem się ślepoty.
Opieka
Husky wymagają dużej ilości ruchu w ciągu dnia. Minimum czasu, jaki należy poświęcić na szkolenie, to 30 minut. Nadają się na towarzyszy podczas naszej aktywności, na przykład biegania. Nie znoszą jednak dobrze upałów, dlatego w cieplejsze dni należy zapewnić im ruch wcześniej rano albo późnym wieczorem.